Rwanda

De busrijs naar Rwanda was prima. Bij de grens kwam ik er achter dat ik een online formulier had moeten invullend. Maar goed dat kon daar ook nog, duurde alleen wat langer. Aankomst heb ik een moter taxi naar het hotel genomen. En toen was de dag al weer voorbij.

Na het ontbijt de volgende ochtend ben ik naar het genocide museum gegaan. Rondom het museum waren tuinen aangelegd. Elke tuin had een speciale thema bijvoorbeeld wederopbouw, bezinning, uit elkaar vallen van de samenleving. De tuinen stonden vol met symbolieken die met het thema te maken hadden bijvoorbeeld werd de olifant gebruiken voor het niet vergeten. Een olifant heeft namelijk een goed geheugen. Het museum had de volgende indeling: voor de genocide, propaganda dat leidde tot de genocide, de genocide en de wederopbouw van Rwanda. Tijdens de wandeling door het museum werd ik erg verdrietig. Terug reflecteren op het museum was het minder heftig dan ik had verwacht. Ik had verwacht dat er veel meer te zien zou zijn over de martelingen en andere gruweldaden. Dat was te zien maar niet op een traumatische manier. Dit maakt het museum goed te bezoeken.
Op de tweede verdieping van het museum werd bescheiden uitleg gegeven over andere genocides zoals Bosnië Cambodja en die van de tweede wereld oorlog.

In Uganda lopen Politie mensen met een AK47 machine geweer. In Rwanda hebben die mensen een shotgun. Dat is een geweer waarbij je niet hoeft te micken. Je schiet altijd raak door de 150 kleine kogeltjes die er uitvliegen. Daarnaast valt het me op dat hier alles net wat netter is of beter geregeld dan in Uganda. Trouwens is het ook een stuk duurder.

Momenteel ben ik in hotel des Mille Collines. De film hotel Rwanda is op dit hotel geïnspireerd. Daar merk je nu niks van. Het is nu vooral een hotel voor de rijke.

Morgen ga ik weer terug naar Kampala. Ik hoop dan een tour te kunnen regelen naar murchison.